Eindelijk een grootoorvleermuis

Vandaag heb ik voor het laatst vleermuiswinterverblijven bezocht in het kader van mijn stage bij de Zoogdiervereniging. Dit keer was ik in de Achterhoek, in één van de laatste verblijven was een grootoorvleermuis aanwezig. Grootoorvleermuizen zijn de pioniersoort onder de vleermuizen, hierdoor is het vaak één van de eerste vleermuizen die je in een verblijf aantreft. Maar doordat grootoren pas tijdens vorst periodes in de verblijven trekken, was ik hem nog niet tegen gekomen.

Grootoorvleermuis (Plecotus auritus) in het plafond.

Een Pelagische tocht

Al tijden heb ik het er met veel mensen over gehad om een pelagische tocht te maken, maar zo als bij zo veel dingen…. het komt er gewoon niet van. Tot dat Rick mij belden: zijn stagebegeleider Kars Veling van de Vlinderstichting, ging van uit de Natuur- en Vogelwacht Culemborg een tocht organiseren. Rick mocht mee en hij had gevraagd of ik ook nog mee kon, en jazeker dat kon.

Zo brak de dag aan dat de wekker op kwart over 3 ging, nee dit is geen typfout, gaap, geeuw. Rick kwam mij om even voor vieren ophalen, om met de auto naar Culemborg te gaan, waar we om 5 uur met de touringcar richting Lauwersoog gingen. Rond 8 kwamen we hier aan en stapten we op de oude loodsboot de Dageraad (voor meer info zie dageraad.org). De Dageraad was een sfeervol schip met voldoende ruimte op het voor, achter en zijdek. Ook de kombuis mocht er wezen, er werd hier door een echt ‘’zeeman’’ al rokend, heerlijke koffie, erwtensoep en boordjesbal geserveerd. De vaaromstandigheden waren niet optimaal de wind was zuid, zuidwest met een windkracht van 5 a 6. Zo hadden sommige mede vogelaars last van zeeziekte, ik gelukkig niet. Of dit nou aan het pilletje lag wat ik van Rick kreeg of omdat ik als echt Katwijker zeebenen heb, weet ik niet. Dat de wind niet al te gunstig was voor de vogels bleek uit het feit dat we maar één jager hebben gezien (een middelste) en de aantallen jan-van-genten waar ook niet heel hoog.

Vogelaars op het achterdek.

Maar toch was de tocht een succes! Het is geweldig om zonder enig ‘’spotting apparatuur ‘’ :P jan-van-genten te zien, of drieteenmeeuwen die op een paar meter voor bijkomen vliegen. Dit leverden een aantal aardige foto’s op, ook al was het licht niet geweldig. Op de terug weg was er voor de boot in eens een rosse franjepoot tp, deze was erg mooi te zien!

Jan-van-gent (Sula bassana).

Jan-van-gent (Sula bassana).

Jan-van-gent, juveniel (Sula bassana).

Drieteenmeeuw (Rissa tridactyla).

Terug in de haven gingen we nog even in een lokale chinees eten, dit was een mooie afsluiting van een lange maar gave dag.

29 minuten Zeeland

Vandaag tussen de bedrijven door even snel een bonte tapuit in Westkapelle, Zeeland gedaan. Op stage werd ik door Jurrien gebeld, dat er een bonte tapuit in Zeeland zat, gelukkig kon ik van stage weg, en zat ik om kwart over drie in de auto bij Erik , waar Jelle ook al was.

Nadat we veel file hadden gehad en Erik een mooie manoeuvre had uitgehaald kwamen we drie uur later bij de Tapuit aan. De manoeuvre van Erik is wel het beschrijven waard: we wisten niet goed welke snelweg we moesten nemen, naar Vlissingen of naar Roozendaal. We kozen voor Roozendaal, maar het moest Vlissingen zijn. Dus Erik gaat op de afslag in zijn achteruit de vluchtstrook op. En jah hoor, al toeterend kwamen we weer op de snelweg en konden we onze weg vervolgen.

Bij de tapuit aangekomen zagen we hem gelijk en konden we een aantal foto’s maken, een leuke en snelle twitch (het auto rijden er dan buiten gelaten).

Bonte tapuit (Oenanthe pleschanka).

NJN HEKA Texel 2010

Roze spreeuw, 99 pestvogels en old school VWG

Zoals elk jaar wordt er een NJN kampje gehouden op Texel (een soort van deception tours 4), zo ook dit jaar. De verwachtingen waren hoog gespannen, want vorig jaar werd tenslotte de Kaspische plevier ontdekt tijdens het HEKA.

Na de deceptie van afgelopen donderdag in Zeeland (!@#$%^& grote geelpoot ruiter), was ik wel toe aan weer een leuke nieuwe vogel. Ik had al op waarneming.nl gezien dat er al een tijdje een roze spreeuw op Texel aanwezig was. Van te voren had ik met Jaochim en Jacob afgesproken dat we elkaar ’s ochtends in de trein naar Den Helder zouden treffen, hier kwamen we ook Tim en Lienke tegen. Net op Texel aan gekomen dreef er al een zeekoet in de haven, een goed begin, is het halve…….

Nadat we fietsen hadden gehuurd gingen we op zoek naar de roze spreeuw, na een tijdje zagen we de spreeuw op een grasveldje zitten. Nadat we hem een poosje zoek waren, gingen we op weg naar de Amerikaanse wintertaling. Maar voordat we op de fiets konden stappen, zat de roze spreeuw weer lekker druiven te eten. De Amerikaans wintertaling konden we niet vinden, daarom gingen we nog even aan zee zitten, er kwam een vorkstaartmeeuw voorbij en een noordse pijlstormvogel (een nieuwe soort). Omdat wij de eersten waren op het eiland, gingen wij voor het eten zorgen. Dus snel boodschappen doen en terug naar onze kampeerboerderij, terwijl we hier aan het koken waren kwam de rest rustig binnen druppelen. Na het eten gingen we met zijn alle een biertje doen en al snel werd gezellig en laat.

Roze spreeuw (Pastor roseus).

Roze spreeuw (Pastor roseus).

Roze spreeuw (Pastor roseus).

De wekker ging deze morgen alweer vroeg, want we gingen zeerukken, het vloog best aardig er kwamen een aantal jan-van-genten en een grote jager mooi dichtbij langs. Hierna gingen we op excursie, we hadden bij de Slufter een leuke grote groep met strandleeuweriken en twee ijsgorzen ter plaatse. Het weer werd nu al snel slechter en we gingen daarom schuilen in een pizza restaurant, waar je voor 5,5 euro een heerlijke pizza kreeg. Hierna gingen we nog even boodschappen doen voor het avondeten, Tim had gekookt en zijn zuurkool was heerlijk! De avond werd al weer snel laat en gezellig.

Ook vanmorgen ging de wekker al weer vroeg, maar de zeetrek viel nu hard tegen, er stond alleen heel veel wind (het zand zit nog in mijn oren). Omdat we vandaag alweer terug gingen naar het vasteland, moesten we de kampeerboerderij opruimen, dit ging met zijn alle lekker snel. Omdat Jurrien nog niet echt een leuke foto van de roze spreeuw had, gingen we nog een keer terug naar het plaatsje de Oude Schild. Op de weg hierna toe hadden we nog 3 pestvogels (zou er dan toch echt een invasie aankomen?). Toen we in de Oude Schild aankwamen, hoorden van een vogelaar dat er 100 pestvogels gemeld waren…… dat was toch wel erg veel…. Maar even later belde Tim, en hij had een groep van 60 beesten, al snel bleken dit er wel rond de 100 te zijn. Wat gaaf zoveeeeeeel pestvogels bij elkaar, en dan het geluid!

Pestvogel (Bombycilla garrulus).

Pestvogels (60 stuks) (Bombycilla garrulus).

Rond 3 uur hebben we de boot gepakt naar Den Helder, en in de trein hebben we met zijn alle nog is na genoten van een gezellig weekend met leuke vogels.

9 Watervleermuizen

Voor mijn stage bij de Zoogdiervereniging te Nijmegen, ben ik nieuw gebouwde vleermuiswinterverblijven aan het inventariseren. Ik kijk dan vooral naar parameters die te met maken hebben met de bouw van een kelder, dus: materiaal keuze, diepte van de kelder, grond dek enz. Ik doe dit onderzoek vooral omdat: het éne vleermuisverblijf al naar één jaar vleermuizen herbergt, en het andere verblijf heeft na 10 jaar nog steeds geen vleermuis in huis.

Vandaag kwam ik op vliegkamp Soesterberg mijn eerste watervleermuizen tegen, ze zaten in oude waterkelders. Deze deden in het verleden dienst als wateropslag, om bijvoorbeeld branden te blussen.

Watervleermuis (Myotis daubentonii) aan een plafond.

Watervleermuis (Myotis daubentonii) bij een ladder.

Texel, baardgrasmus, wild-kamperen en 300 soorten

Jaarlijks is er in het najaar een Dutchbirdingweekend (DW) op Texel. Er gaan dan veel Nederlandse vogelaars één weekend lang alles af checken opzoek naar zeldzaamheden. Doordat er in het najaar veel juveniele beesten aan het trekken zijn naar hun overwinteringsgebied verdwalen er nog wel eens wat. Doordat Texel één van de eerste stukjes Nederland is ploffen hier vaak als eerste neer.

Jurrien, Ruben, Joachim, Jelle, Tim, Thijs zijn vriendin en ik hadden besloten om tijdens het DW naar Texel te gaan. Omdat we de eerste boot wilden hebben (deze gaat om half 8) moesten we vroeg weg uit Arnhem (de wekker ging om kwart over 4). Daarom bleven Joachim, Jelle en Tim bij ons slapen. Thijs kwam ’s ochtends naar Arnhem gereden. ’s Avonds hadden we met zijn alle nog een lekker biertje gedronken en de stemming zat er meteen in.

De volgende ochtend om kwart voor 5 gingen we op weg naar Texel, de reis verliep voorspoedig, in Alkmaar moesten we nog even de vriendin van Thijs ophalen. De boot hadden we mooi op tijd gehaald, eenmaal op het eiland gingen we een vakantiepark met veel haagjes aan westkant checken, er zaten hier alleen veel goudhaantjes. Jelle die nog steeds geen badkoning had, was de hele tijd aan het zeuren dat die hem zo graag zou zien bla bla bla. Nadat we op begeven moment hoorden dat er ergens een blako zat, gingen we hier maar naar toe. Na een tijdje gezocht te hebben hadden we hem nog niet, dus besloten we naar de zuidkant van het eiland te gaan. Hier waren een aantal hand tamme sijsjes en een overvliegende ijsgors. Joachim kon gelijk met zijn nieuwe camera aan de slag, en klikken dat die deed :P.

Joachim met zijn camera.

Sijs (Carduelis spinus).

Opbegeven moment kregen we door dat er ergens een blonde ruiter was ontdekt, dit zijn leuke beestjes dus wij erheen. Wat stonden hier veeeel auto’s, eenmaal bij het uitkijkpunt was het één mensen massa waar bijna niet doorheen te komen was. Na een snelle blik in de scoop gingen we weer snel weg, ondertussen hoorden we dat Thijs, Tim en Jelle een mogelijke bonaparte strandloper ontdekt hadden. Dit zou voor Joachim en mij een nieuwe soort zijn, dus snel hierheen. We hadden nog geen voet op de dijk gezet of de piep kwam door dat er een braadgrasmus ter plaatsen was. Deze zou voor ons alle 4 nieuw zijn, dus snel de auto weer in. Bij aankomst was de baardgras net weg, maar na een minuut of tien werd die aan de andere kant van het bosje terug gevonden (ik heb jurrien nog nooit zo snel over een hekje zien springen). Hier konden we hem leuk zien en een paar bewijsplaten maken. Maar door de hoeveelheid mensen was het niet mogelijk om dichter bij te gaan voor betere foto’s (de dag er na lukte dit wel). Na deze leuke soort gingen we nog even naar de slufter om dat hier een roze franjepoot gezien was. ’s Ochtends hadden we hier nog een bokje, nu een overvliegende ijsgors en inderdaad de roze franjepoot. Toen Joachim zijn scoop op de franjepoot wilden zetten, bleek die zijn oculair kwijt te zijn, maar gelukkig kwamen we deze op de terug weg nog tegen.

Baardgrasmus (Sylvia cantillans).

Baardgrasmus (Sylvia cantillans).

’s Avonds gingen we eten bij het Dutchbirding-buffet. Dit zou veel stamppot zijn, maar er was nog maar voor 4 man genoeg, maar de rest kreeg gelukkig een groot bord patat met saté. Hierna was er nog een presentatie over Wit-Rusland, hier in kwamen veel mooie foto’s voor, zoals citroenkwikstaart etc. We zouden gaan kamperen alleen het was inmiddels 10 uur, dus de meeste campings waren al gesloten. Daarom hebben we onze tentjes maar op een voetbalveld in de buurt van camping de Robbejager neergezet. Een perfecte kampeerplek en iedereen had heerlijk geslapen. Alleen Jelle vond het wel erg spannend, wat zou er gebeuren als er iemand langs kwam, en zal ik morgen me blako zien……:P.

De volgende morgen waren we al weer vroeg op en gingen we de Tuintjes checken, hier zat niet veel. Wel vlogen er over strand twee smelleken’s die leuk aan het jagen waren. Over zee vlogen veel jan-van-genten en ook nog eens lekker dichtbij. Hierna besloten we even een dwergors te zoeken die gemeld was alleen vonden we deze niet. Ruben had nog wel een sperwergrasmus (dat zou een nieuwe voor mij zijn…….. maar Ruben had hem alleen). Joachim had nog geen grauwe klauwier en gister was er één in de buurt van de slufter gezien. Na een tijdje trapte we twee bokjes op, één op nog geen 20 cm. Maar geen spoor van de klauwier, en toen kwam er een grote pieper luid roepend over. En ja, dat was inderdaad NUMMER 300!, hoi hoi hoi. Eenmaal op de terug weg, kwam de piep door dat er een Aziatische roodborsttapuit gezien was. Dit is een best moeilijke soort, die nieuw voor Joachim en mij was, en voor Ruben en Jurrien een nieuwe jaarsoort. Bij de tapuit kwamen we ook Jelle weer tegen, en ondertussen had die ook eindelijk zijn blako, en de tapuit was voor hem ook NUMMER 300!

Twitcher bij de Aziatische roodborsttapuit.

Hierna hadden we nog wat rond gevogeld, en nog even een paar tamme strandleeuweriken op de foto gezet. En toen was het al weer 4 uur, we wilden de boot van 5 uur halen maar door de drukte kon dit niet. Daarom hadden we nog even een patatje gegeten en de boot van 6 uur genomen. ’s Avonds om 9 uur waren we weer in Arnhem, een leuk maar vermoeiend weekend.

Strandleeuwerik (Eremophila alpestris)

Polderweggetjes en een Steppekiekendief

Je hebt van die weekenden dat je geen tijd hebt om je te vervelen, afgelopen weekend was er zo’n één. Toen ik vrijdags ‘’thuis thuis’’ kwam in Katwijk had ik ’s avonds gelijk een bruiloft van een collega. Dit werd een mooi avondje en al snel was het laat, de volgende ochtend ging de wekker gewoon weer om half zes, want ik moest werken. Toen ik de kantine in kwam had iedereen kleine oogjes en zag er slaperig uit. Om half één was ik klaar met werken en kon ik gelijk door naar een tuin voor mezelf, dit bleek een klein klusje te zijn. Hierna even snel een bladkoning meegepakt in Katwijk en nog gezocht naar een grauwe klauwier, maar niets gevonden. Mijn oma is laatst aan haar heup geopereerd en als ‘’goede’’ kleinzoon moest ik natuurlijke even op ‘’ziekenbezoek’’. Afwassen, koffie zetten, opruimen en ook nog ‘’gezellig’’ praten was het resultaat van dit bezoek. Thuis gekomen even op internet gekeken, en er werd een steppekiekendief ter plaatsen gemeld onder het plaatsje Petten in Noord-Holland. Ik had alleen niet mee gekregen dat die ter plaatsen hing, ik dacht dat die overvliegend was (want normaal heb je ze allen over een telpost etc.).

Zondag ochtend werd ik door Ruben gesmst, ik moest toch echt naar die steppekiekendief want hij hing nog steeds TP. Alleen had ik geen beschikking over één van de auto’s van mijn ouders dus dat werd hem niet. Ruben ging met zijn moeder en zusje en op de vraag of ze langs Leiden – Katwijk kwamen om mee te rijden kwam geen reactie. Dus toen heb ik snel Jurrien gebeld en die kon ’s middags pas om twee uur thuis weg, maar het zat er wel in dat de kiek bleef hangen. Ik had afgesproken, dat Jur mij bij het transferium in Leiden zou oppikken konden we gelijk doorrijden naar Noord-Holland. Toen Jur aankwam rijden had ik al een lekker bakje koffie voor hem bij de Mac Donalds gehaald en we konden op weg.

Eenmaal op weg naar de kiek zat de stemming er al snel in en waren we al druk aan het fantaseren hoe mooi we hem gingen zien. Toen we nog een half uurtje moesten rijden kwamen we in een file (op zondagmiddag in de file, dat kan alleen in Nederland). Eenmaal op de plek aangekomen waar die het laatst was door gepiept zagen we geen kiek en geen vogelaars. Na wat rond rijden en zoeken kwamen we bij een dijk waar ongeveer 30 a 40 vogelaars zaten. Toen we een hek over klommen om de dijk op te komen waar iedereen stond, kon ik nog net horen dat twee oude vogelaars tegen elkaar zijden: ‘’die jonge gasten zijn zenuwachtig, kijk ze is snel lopen om hem te zien’’. We kregen te horen dat de kiek een half uur eerder geland was en nu in het riet zat. Na een minuut of twintig zagen Jur en ik de kiek als eerste uit het riet komen en hij vloog al snel over de dijk heen de polder in.

Steppekiekendief (Circus macrourus).

Eenmaal in de polder zagen we de kiek achter een aantal boerderijen verdwijnen. We wilden de kiek toch graag wat beter zien dus zijn we snel in de auto gesprongen, de polder in. Toen we aan het zoeken waren kwamen er ineens een treintje van 15 auto’s langs gescheurd. Natuurlijk zijn we hier snel bij aangesloten en al gauw scheurden we over de kronkelen polderweggetjes rond. Als je in deze polder de weg naar links neemt kom je rechts uit en anders om. Daarnaast waren de weggetjes ook nog is erg smal, een auto passeren was bijna onmogelijk. Een Porsche moest half in de berm staan om ons er langs te laten.

Polderweggetjes.

Polderweggetjes.

Op begeven moment kwam de steppekiekendief mooi langs vliegen, wat een mooi beest. Hierna hebben we de polder nog een paar keer doorgereden. We kwamen nog wat goudplevieren en een rosse grutto tegen. Toen we op de terug weg waren kwam de kiek nog één keer mooi langs. Hierna hebben we nog even een patatje gegeten en onze weg naar het mooie Zuid-Holland vervolgt (en weer in de file). ’s Avonds ben ik bij Jurrien in Maasluis blijven slapen en maandag zijn we samen terug naar Arnhem gereisd.