vrijdag 14 mei 2010

Dwergaalscholver

Vorige week zondag was er voor het eerst sinds 2003 en voor de 5 keer in Nederland een dwergaalscholver gemeld in de Ooijpolder (bij Nijmegen). Alleen ik was zoals meestal op zondag, in het mooie Zuid-Hollandse Katwijk. Nadat ik de melding op Waarneming.nl had gezien, werd er al snel gemeld dat de vogel opgevlogen was en buitenbeeld. Na even met Jurriën contact gehad te hebben, kwamen we tot de conclusie dat het zinloos was om nu nog naar Ooijpolder te gaan. De Ooijpolder is behoorlijk groot en erg onoverzichtelijk, met veel plasjes en bosjes.

Nadat ik deze week een paar dagen school had gehad en net als iedereen met Hemelvaartsdag vrij was, had ik wat tijd om te vogelen. Dit heb ik uiteraard met Jurriën, Ruben en Erik gedaan. Nadat we gister na het vogelen lekker met zijn alle chinees hadden gegeten en daarna wat gedronken werd het al snel laat.

Daarom had ik vanochtend een beetje uitgeslapen, ik wilden in de loop van de ochtend naar de Jezuïtenwaai, omdat ik dit jaar nog geen grote karekiet heb. Maar terwijl ik aan het douchen was werd er hard op de deur gebonkt, het was Jurriën, het enige wat ik uit zijn verhaal kon op maken was: ‘’dwerg alie is er weer’’. Me snel afgedroogd en naar de computer gerend, en inderdaad de dwergaalscholver was weer gemeld in de Ooijpolder. Al snel stak de vogelstress op en werd er naar jan en alle man gebeld.

We wisten dat Erik zijn vrouw Lia vandaag de auto nodig had, maar misschien zat er een kleine kans in dat Erik toch kon rijden. Dus Jurriën belden Erik, die moest even nadenken en zou zo snelmogelijk terug bellen, als die kon rijden. Maar Erik belden maar niet en Jurriën en ik werden steeds onrustiger. Inmiddels was er ook en gemeld dat de dwergaalscholver was weg gevlogen, balen, balen, balen. Maar al snel werd die werd ter plaatse gemeld. Erik had nog steeds niet gebeld en Jurriën en ik hadden besloten om met de trein naar Nijmegen te gaan en vandaar met de fiets de Ooijpolder in te gaan.

We stonden al in de deuropening toen Erik belden hij was onderweg en scheurde richting Arnhem. Wij snel op de fiets gesprongen zodat Erik ons bij een pompstation in de buurt van de Pleyroute kon op pikken. Omdat de aalscholver erg vliegerig was, was er haast geboden, in full speed op de fiets richting de Pleyroute. Al snel kwamen we er achter dat onze conditie in een slechte staat verkeerde. Bij mij ging het nog wel, maar Jurriën was toe aan een reanimatie. Uiteindelijk waren we in de buurt van het pompstation, maar wat bleek deze pomp lag aan een rijksweg waar 80 gereden werd, dus niet te bereiken met de fiets….. Door de gedachte aan de aalscholver maar door de berm gaan fietsen, al snel reed er een auto langs, waar uitgeroepen werd: rij nou harder door, dit bleek Erik in de Sproky te zijn.

Al lachend kwam Erik uit de auto, hij had ons al van verre door de berm zien ploeteren. Snel de fietsen weg gezet en in de auto gesprongen en op weg naar de Ooijpolder. Er bleken weinig vogelaars op de weg te zijn, iedereen reed erg langzaam, pffffffffff. Eenmaal in de polder kon het gas erop en scheurden we over, langs, en door de dijk. Opbegeven moment zagen we aan de overkant van een zandwinput heeeeel veel auto’s staan. De auto stond nog niet stil of we waren eruit en renden naar de menigte vogelaars toe, we konden gelijk door de telescoop kijken, en we zagen hem erg mooi zitten. Wat een mooi beestje!!!!! In Jurriën’s termen: ‘’een poep-piep’’. Opbegeven moment ging de dwergaalscholver met een gewone aalscholver zwemmen, nu was duidelijk het verschil in grote te zien (zie de foto). Opbegeven moment vloog de vogel op en was die buitenbeeld. Hierna hebben we nog even gezocht naar de aalscholver, maar zonder resultaat. Omdat Erik voor zijn jarige zus nog een ‘’boerenhortensia’’ moest kopen, gingen we weer terug naar Arnhem. Hier moesten we weer de gevaarlijke fietstour uithalen, al met al een onverwachte maar geslaagde twitch!


Dwergaalscholver met gewone aalscholver.