woensdag 22 september 2010

Op schoolreis naar de Noordse waterlijster

Afgelopen weekend was er tijdens deception tours 1 een noordse waterlijster (NWL) ontdekt op Vlieland. Dit is een nieuwe soort voor Nederland en pas de 10de voor Europa. De NWL komt normaal gesproken voor in Noord-Amerika en Canada. Het gedrag van de NWL komt niet echt overeen met een Nederlandse vogelsoort. De vogel leeft namelijk erg verborgen in een waterrijke omgeving ook wel skulky genoemd.

Afgelopen weekend was ik bij een oud-huisgenoot in Almere op bezoek, dit was erg leuk alleen liggen zijn interesse niet bij vogels, dus ik kon er niet heen. Afgelopen maandag had ik gewoon weer stage bij de Zoogdiervereniging en dit gaat uiteraard voor. Ruben en Jurrien waren ook nog niet geweest, want door ene niet nader te noemen incident is de auto van Ruben Total los. Eigenlijk is het toch wel leuk om dit te beschrijven:P, de vriendin van Ruben zag een zijstraat van rechts over het hoofd, en ze boorden zo de Daihatsu Corrore in een andere auto. Het blauwe wagentje dat ons er naar velen goede soorten had gebracht zoals de zwartkeellijster, Amerikaanse wintertaling, ringsnavel eend, blonde ruiter enz. kon deze klap niet meer aan L…. Gelukkig heeft Lotte er niets ernstigs aan over gehouden, ze heeft alleen nog maar een beetje last van der nek. Maar in ieder geval was dit de oorzaak dat ze nog niet geweest waren. Jurrien had in het weekend al geregeld dat Erik die ook nog niet geweest was dinsdag wel wilden rijden. Gelukkig kreeg ik van mijn stagebegeleider vrij! Behalve wij drie en Erik ging ook Jelle Aalders mee een bevriende vogelaar uit de regio.

’s Ochtends om 6 uur kwam Erik ons thuis ophalen, wat een service! Jelle was de avond van te voren al naar de Leoninusstraat gekomen, zodat Erik ons in één keer kon ophalen. En het was een gezellig avondje geweest, dus het opstaan ging wat moeilijker.

Eenmaal in de auto was de sfeer al snel goed. We hadden allemaal één tot zelfs 3 nieuwe soorten in het vooruitzicht. Toen we al een tijdje in het noorden van het land aan het rijden waren, was er net een ongeluk voor ons gebeurd. Doordat Erik wat vroeger was gekomen, konden we er nog net langs glippen. Als we wat later waren gweest, hadden we de boot niet meer gered, dit is gebeurd met de vogelclub van Adri Clements. Zij hadden de boot van 9 uur gemist en de eerst volgende boot ging pas om 2 uur. Die hebben ze uiteindelijk genomen en ze waren om 4 uur op het eiland. Gelukkig voor hun, hebben ze NWL nog gezien en konden ze met de watertaxi terug naar het vaste land.

Zoals eerder gezegd hadden wij de boot van 9 uur, er waren rond de 30 a 40 vogelaars op de boot die er allemaal zin hadden. Onderweg zagen we de nodige zeehonden en 2 bruinvissen, even voor Vlieland kwamen er nog 10 lepelaars over gevlogen. Opbegeven moment kwam het bericht door dat de NWL was gezien, de sfeer werd nog beter. Omdat wij een combikaartje voor de boot hadden gekoch,t konden we zonder veel moeite de fietsen bij de fietsverhuur ophalen. Toen wij hier stonden te wachten, zagen we iemand die erg veel op Jeroen Crabbe leek, maar ja was het nou of niet…. Ruben wist wel een oplossing: ‘’meneer, meneer, bent u meneer Crabbe’’ het antwoord was: ‘’Misschien’’. Toen wisten we genoeg, het was hem!

Eenmaal op de fiets hadden we Erik al snel achter ons gelaten, gelukkig kon Erik samen met Maarten en de andere vogelaars in een rustig tempo naar de Oude Eendenkooi fietsen. Toen wij hier aan kwamen zagen we al de nodige fietsen liggen. Eenmaal in de kooi zaten er al rond de 20 vogelaars. De vogel was al een tijdje niet gezien. Na een klein uurtje kwam het bericht dat die aan de andere kan van de kooi zat. 40 man die over een smal paatje rennen met statieven, scope enz. levert leuke situaties op. Ik hoorden dat er iemand tegen en laaghangende tak was aangelopen en gelijk recht naar achter viel, voor meer details bel Jelle: 0655877… Toen wij hier aan kwamen zat de NWL erg laag in een bosje verstopt. Na een paar minuten begon die te roepen en vloog die al snel op. Hierna was die weer een tijdje zoek nadat we een aantal keer op verschillende plaatsen hadden gekeken, werd die weer terug gevonden. Hier konden wij hem niet meer zien, op begeven moment ben ik met Ruben bij een mooi kreekje gaan staan en na een uurtje kwam de NWL ineens uit het niets te voorschijn. Hij zat eventjes op 3 meter en vloog toen weer weg. Na een 20 minuten werd die door iemand onderin een bosje tegen de waterkant terug gevonden, hier was die voor iedereen mooi te zien. Zelfs Jelle die in de eendenkooi een marathon had gelopen en iedere keer net te laat was (hij liep inderdaad achter de feiten aan:P), kon hem nu mooi zien. Na een paar minuten vloog die weer weg, maar een fractie van een seconde later zat die boven op een tak heel mooi in het licht, hier was die een minuut of 5 mooi te zien voor dat die weer verdween.


De Noordse waterlijster (Seriurus noveboracensis).


De Noordse waterlijster (Seriurus noveboracensis).

Na de ze geweldig vogel, gingen we opzoek naar een roodkopklauwier. De klauwier zat al een tijdje op Vlieland en we hadden hem dan ook al snel gevonden. Het was een juveniel beest wat betekend dat er weinig tot geen rood aan zat (hij was eigenlijk gewoon lelijk), het was een nieuwe soort voor Erik, Jelle en mij. Hierna gingen we nog even zoeken naar een ijsgors wat ook een nieuwe soort voor Erik en Jelle zou zijn, alleen hebben we deze niet gevonden.

Al jaren horen we van Erik dat die vroeger boemerangs maakte en er mee meedeed aan wedstrijden. Keer op keer vroegen we aan Erik neem ze nou eens mee……… En ja hoor eindelijk na al die jaren, had Erik ze bij zich!!! Op een plaatselijke camping gingen we opzoek naar allerhande kleine vogeltjes, zoals de kleine barmsijs, die voor mij nieuw zou zijn. Er zat alleen wat standaard spul dus al snel kwamen de boemerangs uit de tas. Na een duidelijke instructie van Erik, waren we allemaal druk bezig. Er zat hier en daar zeker talend tussen (dit slaat niet op onder getekende :P).


Boemerangen.

De meester met zijn leerlingen.

Jelle.

Jurrien.

maandag 13 september 2010

NJN NA ZOKA Maasvlakte 2010

Auto’s, ijsgorzen en tradities

Zoals elk jaar is het een jaarlijkse traditie van de VWG om een nazomer kamp op de Maasvlakte (mavla) in het mooie Zuid-Holland te houden. Wij kamperen dan op de natuur kampeer camping van het Zuid-Hollands Landschap in Oost Voorne. De mavla ligt opgespoten voor de Nederlandse kust, hierdoor is de mavla de eerste plek die vogels zien als ze de Nederlandse kust bereiken. Deze vogels (veelal zangvogels) zijn vaak moe van een lange reis vliegen en ploffen dan in het eerste de beste struikje neer. Doordat er weinig groen op de mavla is (het blijft het grootste industrieterrein van Nederland), kan je redelijk makkelijk de bosjes checken op leuke vogels.

Afgelopen week ben ik met mijn stage bij de Zoogdiervereniging in Nijmegen begonnen. Ik ga hier kijken waarom op nieuw aangelegde vleermuis winterverblijven juist wel of niet functioneren. Want sommige verblijven hebben na één jaar al vleermuizen en andere na tientallen jaar nog steeds niets. Doordat ik stage loop ben ik weer laat terug in Arnhem. Jurrien is afgelopen weken in de 2de van Larenstein begonnen, de eerste periode staat in het teken van bosbeheer en wordt geleid door docente Roos van Doorn. Dit staat gerant voor veel les, lange dagen school, en een aanwezigheidsplicht doormiddel vaneen presentielijst :P:P. Hierdoor was Jurrien vrijdagmiddag ook laat terug op zijn kamer, en wij hadden allebei geen zin om ’s avonds laat nog onze tent te gaan opzetten op de camping. Daarom hadden we besloten om samen in Arnhem te eten en ik bleef dan ’s avonds bij Jurrien in Maasluis slapen, zodat we de volgende morgen vroeg naar de mavla konden. ’s Avonds rond een uur of tien waren we bij Jurrien thuis, nadat we met zijnmoeder en zusje nog even wat hadden gedronken, zijn we vroeg gaan slapen,want de wekker ging weer om 6 uur.

Even snel ontbijten en we gingen met de auto richting de mavla, ons eerste doel was om een aantal ijsgorzen te vinden, die al een paar dagen op de mavla zaten. Het zou voor mij een liver zijn en voor Jurrien een nieuwe jaarsoort, daarnaast waren ze ook nog extreem tam en fotogeniek. Nadat we een hadden uur gezocht maar nog niets gevonden, gingen we Ruger maar is bellen of ze al wakker waren op het kampterrein en wat ze aan het doen waren. Ze waren inderdaad wakker maar nog niet aan het vogelen. Omdat we op het luzerneveld niets hadden gevonden, gingen we de vuurtorenvlakte afzoeken naar de ijsgorzen. Maar na 2 uur lang alles gecheckt te hebben en niets gevonden gingen we terug naar de auto. Opdat moment belde Rutger, hij had net een grauwe fitis ontdekt op het fietspad dat van de camping naar de mavla loopt. Wij uiteraard direct in de auto gesprongen en er naar toe, maar toen we aankwamen hoorden we dat de grauwe fitis maar een halve minuut in beeld was geweest. Toch wel teleurgesteld gingen we hier nog een uurtje zoeken maar we vonden niets, wel waren er een paar leuke baardmannetjes.


Baardmannetje (Panurus biarmincus).

Nadat we van Rutger zo’n tien keer gehoord hadden dat met de fiets vogelen veel beter is dan met de auto, kijk maar wat ik net heb ontdekt bla bla bla bla bla… Gingen we terug naar de vuurtorenvlakte, weer op zoek naar de ijsgorzen. Toen we aankwamen zagen we al een aantal vogelaars erg stil op één plek staan en inderdaad daar zat een ijsgors. Het beest was super tam en dit leverde erg leuke foto’s op. Een nieuwe soort en dan gelijk zo mooi zien, mijn dag kon niet meer stuk. Even later werden we weer door Rutger gebeld, hij had een draaihals ontdekt, wij gingen er uiteraard gelijk naartoe. Maar toen we aan kwamen was die al weer weg. Hierna gingen wij zelf nog even zoeken en al snel trapte wij hem uit een bosje, maar hij was erg vlieggerig.

IJsgors (Calcarius lapponicus).

IJsgors (Calcarius lapponicus).

Na zo’n dag druk vogelen hadden we best trek gekregen in koffie, dus gingen we naar de snackbar bij de Stuifdijk. Hier was de rest van het kamp ook en hier hebben we de heerlijke appel kruimeltaart van Jurrien’s moeder opgegeten. Opbegeven moment gingen Jurrien en ik boodschappen doen en de rest ging op de fiets terug naar het kampterrein.

De NJN zit vol tradities en wij van de VWG houden die uiteraard graag in eren. Een belangrijke traditie is het frituren op kamp, dit gaat hartstikke makkelijk: we nemen een gammel met een inhoud van 20 liter en we gooien hier 10 liter zonnebloemolie in, dit opwarmen op de gasbrander tot ongeveer 170 graden en er kan ge frituurt worden.

Dit is de theorie, de praktijk blijk lastiger als je de meester frituurders uit de bond: Jan en Ruben niet bij je hebt. Jurrien en ik dachten dat de fietsexcursie ongeveer drie kwartier na ons op het kampterrein zou zijn, dus wij de gammel met olie opzetten. En tegelijkertijd konden we een andere belangrijk VWG traditie uitvoeren: de bierpan vullen met water en uiteraard met bier (en voor Joachim ijsthee :P). Maar de excursie kwam later dan wij verwachte terug en de olie was inmiddels erg warm ( ik denk wel 200 graden of misschien zelfs 300 :P:P, in ieder geval erg warm), een patatje was binnen een seconde zwart. Nadat de salade klaar was en de olie iets afgekoeld, ging Joachim frituren en wat doet Joachim hij gooit in één keer bijna een kilo bevroren patat in de nog te hete olie. Dit zorgde er voor dat het mengsel bestaand uit olie en bevroren patatten een halve meter boven de gammel uitkwam. Hierdoor was de bodem gelijk verrijkt met een paar liter olie en waren wij een kilo patat kwijt. Maar goed Jurrien en ik hadden zulke geweldige inkopen gedaan, dat er nog genoeg eten was, en al snel werd het laat met de VWG tradities nog vers in het hoofd.

De volgende morgen gingen we met het hele kamp in 2 auto’s (ja er waren inderdaad veel mensen) op de mavla vogelen. Jurrien en ik gingen Erik de Waard helpen met zoeken naar de ijsgorzen. Want hij was hier speciaal voor naar de mavla gekomen, omdat het een nieuwe soort voor hem was en ook nog is leuk fotografeerbaar. Maar nadat we een paar uur gezocht hadden en niets gevonden, alleen 4 overvliegende ijsgorzen maar die miste Erik en ik, ging Erik weer huiswaarts. Jurrien en ik gingen nog even op de driehalsplek van gister zoeken en al snel hadden we hem weer, ook hadden we hier nog een aantal patrijzen en een smelleken. Opbegeven moment kwam de andere excursie ook en na een tijdje hadden we de draaihals even leuk zittend. Ook was er nog een wat oudere vogelaar (eigenlijk gewoon bejaard) die wat minde hoorden en zag. De beste man had pas na een kwartier door had dat Jurrien patrijzen! riep in plaats van draaihals! Dit zorgde voor de nodige hilariteit :P.


Joachim in actie.

Smelleken (Falco columbarius).

Hierna gingen we nog even met zijn alle bij de snakbar wat eten en konden we gelijk zeerukken. Al snel was het 2 uur en was het kamp al weer voorbij. Snel terug naar de camping, tenten opruimen (Jurrien en ik hoefden dit niet omdat wij bij Rutger en Joachim in de tent mochten slapen, dank daarvoor!!) en naar huis.


Zeerukken.

Onderweg gingen we nog even langs bij een juveniele morinelplevier in de buurt van Maasluis, dit was een leuk tam beestje. Ik had Jurrien nog beloofd om hem te helpen bij een tuin die hij onderhoud, dus van de morinel naar een tuin die redelijk wat onderhoud nodig had. Na met zijn tweeën twee uurtjes gebikkeld te hebben was het allemaal weer een stuk toonbaarder en konden we naar huis. Bij Jurrien thuis nog even snel een voedzame doch snel maaltijd genoten (chinees) en toen naar Arnhem, om 22.30 was ik weer op mijn kamer.

Al met al een leuk maar vermoeiend weekend!

Morinelplevier (Charadrius morinellus).