Twee weken geleden werd er voor het eerst een zwartbuik waterspreeuw in de Amsterdamse Waterleidingduinen (AWD) gemeld. Maar zo als wel vaker had ik geen tijd om er gelijk na toe te gaan, dus daarom had ik vandaag er voor uitgetrokken. Toen ik uit Katwijk weg reed was het nog erg mistig, maar in NH begon het al iets op te klaren. Ik had nog geen twee stappen gezet in de AWD of de damherten kwamen mij al weer te gemoed, wat zijn die beesten toch belachelijk tam. Na een half uur lopen kwam op de plek waar de waterspreeuw het vaakst gezien werd. Hier stonden al veel vogelaars, alleen er was nog geen spreeuw. Na een tijdje de betonnen kanaaltjes afgelopen te hebben, ging ik even ouwehoeren met een aantal vogelaars. Opbegeven moment kwam er een piep door dat de spreeuw gezien was alleen niet op de bekende plek. Door de ouderwetse inventarisatieatlas en de nieuwerwetse HTC konden we uiteindelijk de plek vinden. Wat is de AWD toch een doolhof van kanaaltjes en zandpaatjes, ik was mijn richtingsgevoel totaal kwijt. Eenmaal op de plek waar de spreeuw zou zitten, zat die gelijk op een sluisje. Na een tijdje kwam de spreeuw op een paar meter zitten, alleen mooie foto’s maken van een zwemende spreeuw blijft moeilijk. Toen er een aantal recreanten over het sluisje liepen vloog de spreeuw jammer genoeg weg.
Op de terugweg kwam ik een vogelaar tegen die vroeg of spreeuw 2 nog aanwezig was, waar op ik vroeg: is er dan een spreeuw 1, en dat bleek zo te zijn. Bijna bij de ingang van de AWD was inderdaad een tweede exemplaar die in een betonnen kanaaltje aan het fourageren was. Nadat ik deze spreeuw ook ‘’gespot’’ had :P, ging ik weer naar het mooie Zuid-Holland. Na even thuis gegeten te hebben, ging ik nog proberen om de witkopstaartmezen te fotograferen. Maar net als gister, ik heb ze wel even gezien maar foto’s maken lukte niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten